"Εάν θέλεις να δώσεις κάτι σε αυτόν που έχει ανάγκη, δώσε το με όμορφο πρόσωπο, και με λόγια καλά να παρηγορείς την θλίψη του· και αν πράξεις έτσι, νικάει η ομορφιά του προσώπου σου, αυτό που δίνεις, στην καρδία του, περισσότερο την ανάγκη του σώματος του· την ημέρα που θα ανοίξεις το στόμα σου να κατηγορήσεις κάποιον, θεώρησε τον εαυτό σου νεκρό εκείνη την ημέρα, και όλα σου τα έργα μάταια, και αν ακόμη σου φαίνεται, ότι ειλικρινά και προς οικοδομή σε παρακίνησε ο λογισμός σου να μιλήσεις· γιατί ποια η ανάγκη να καταστρέψει κάποιος το σπίτι του, και να διορθώσει το σπίτι του φίλου του;" Αγίου Ισαάκ του Σύρου Λόγος ΝΗ

«Μην μας δίνετε βίζες, δεν θέλουμε να μεταναστεύσουμε. Την βοήθειά σας θέλουμε να μείνουμε στη γη μας», λένε στις δυτικές κυβερνήσεις οι χριστιανοί της Μ. Ανατολής

Η Δύση πρέπει να βοηθήσει τους χριστιανούς να παραμείνουν στη Μέση Ανατολή, όχι να τους προσφέρει βίζα για να φύγουν, λέει ο Λιβανέζος χριστιανός θεολόγος Nabil Costa.

Ο Ναμπίλ, ο οποίος είναι εκτελεστικός διευθυντής της Εταιρείας του Λιβάνου για την Εκπαίδευση και την Κοινωνική Ανάπτυξη (Lebanese Society for Educational and Social Development - LSESD, ανήκει στους Βαπτιστές), καλεί τους χριστιανούς στη Δύση όχι μόνο να προσευχηθούν για την κατάσταση, αλλά επίσης να πιέσουν τις κυβερνήσεις τους να «ενδυναμώσουν τη χριστιανική παρουσία στη Μέση Ανατολή» μετά από την υπεροχή των ισλαμιστών του Ισλαμικού Κράτους (ISIS), στο Ιράκ και τη Συρία. Είναι εντελώς αντίθετος στην πρόσφατη προσφορά ορισμένων ευρωπαϊκών και δυτικών κυβερνήσεων να προσφέρουν βίζες για τους ιρακινούς χριστιανούς.

«Θέλουμε οι Χριστιανοί στη Δύση να ασκήσουν πιέσεις για να ζήσουμε εδώ ειρηνικά», λέει ο Nabil. «Στην Αμερική οι Χριστιανοί θα πρέπει να υψώσουν την φωνή τους σε εκείνους που είναι στο Κογκρέσο, και το Κογκρέσο θα πρέπει να βοηθήσει σε αυτό. Στη χώρα σας (Βρετανία) οι Χριστιανοί θα πρέπει να ασκήσουν πιέσει στη Βουλή των Κοινοτήτων και των Λόρδων. Θα πρέπει να μιλούν δυνατά μέσω το πρεσβευτής σας στο Λίβανο ότι θέλουμε να μείνουμε εδώ».

«Η Μέση Ανατολή είναι η γη μας», προσθέτει ο Nabil. «Η Βηθλεέμ είναι η γη μας. Ο Ιησούς γεννήθηκε εδώ. Αυτά είναι τα εδάφη που επισκέφτηκε ο Ιησούς: Δαμασκός, Παλαιστίνη, Λίβανος, Ιορδανία. Δεν μας βοηθάει η Δύση, με το να μας δίνει βίζες για να μεταναστεύσουμε. Δεν θέλουμε να μεταναστεύσουμε. Θέλουμε τη δύναμή σας για να μας βοηθήσετε να μείνουμε εδώ».

«Η πρόσφατη ανθρωπιστική βοήθεια προς εκείνους που φεύγουν εξ αιτίας της ISIS στο Ιράκ είναι αξιέπαινη, αλλά είναι μόνο βραχυπρόθεσμη», πιστεύει ο Nabil.

«Μακροπρόθεσμα, πρέπει να βοηθήσουμε τους Ιρακινούς να μείνουν στο Ιράκ», λέει ο Nabil. «Οι Ιρακινοί που εγκατέλειψαν την Μοσούλη πρέπει να πάνε πίσω στη Μοσούλη, οι Χριστιανοί που εγκαταλείπουν τη Συρία πρέπει να πάνε πίσω στη Συρία. Θα πρέπει να τους βοηθήσετε να επιστρέψουν στις χώρες τους».

Ο αντίκτυπος της ISIS έχει αρχίσει να επηρεάζει τη ζωή στο Λίβανο. Στις 2 Αυγούστου, τα βορειοανατολικά λιβανικά σύνορα της πόλης της Aarsal δέχθηκαν επίθεση από τζιχαντιστές της ISIS, ως αντίποινα για τη σύλληψη ενός τζιχαντιστή που συνδέονταν και με την ISIS και με την θυγατρική της Αλ Κάιντα στη Συρία, το Μέτωπο Al-Nusra. Η ISIS είχε προσωρινά τον έλεγχο της πόλης, αλλά, μετά από πέντε ημέρες συγκρούσεις με τον λιβανικό στρατό, υποχώρησαν πίσω στη Συρία με μερικούς αιχμάλωτους στρατιώτες και μέλη των λιβανικών δυνάμεων εσωτερικής ασφαλείας, τους οποίους κρατούν ακόμα ομήρους. Οι μάχες άφησαν νεκρούς 18 Λιβανέζους στρατιώτες, 60 αντάρτες και 42 άμαχους νεκρούς, ενώ πάνω από 400 τραυματίστηκαν.

Χιλιάδες Χριστιανοί Ιρακινοί πρόσφυγες φθάνουν επίσης στο Λίβανο, μετά τη διαφυγή τους από το βόρειο Ιράκ, όταν η ISIS εισέβαλε και απείλησε να τους σκοτώσει αν δεν ασπαστούν το Ισλάμ. Ο Nabil λέει ότι περίπου 7.000 βρίσκονται τώρα στη χώρα.

Η LSESD αξιολογεί πού βρίσκονται και ποιες είναι οι ανάγκες τους και παρέχει βοήθεια. Εκκλησίες, μοναστήρια, ακόμα και τζαμιά σήμερα βοηθούν τους πρόσφυγες. Το ότι και μουσουλμάνοι βοηθούν τους ιρακινούς χριστιανούς, λέει ο Nabil, δείχνει ότι η πλειοψηφία των μουσουλμάνων είναι όπως στο Λίβανο, σε πλήρη αντίθεση με την ISIS και άλλους εξτρεμιστές.

«Η πλειοψηφία είναι άτομα που θέλουν την ειρήνη, είτε είναι Σουνίτες είτε Σιίτες. Ζούμε μαζί τους και έχουμε πολύ καλές σχέσεις μαζί τους»,  λέει ο Nabil. «Οι Σουνίτες εξτρεμιστές δεν αποτελούν την πλειονότητα των μουσουλμάνων».

 

πηγή 

«Ορκίστηκαν» οι αγαπητοί άρχοντες της αυτοδιοίκησης στον εαυτό τους δηλ. στην συνάρμοση των κυττάρων του οργανισμού τους που όλως παραδόξως από αυτές τις μονάδες ύλης αναβλύζουν η τιμή και η συνείδηση δηλ. έννοιες πνευματικές που προϋποθέτουν μεταφυσική αναγωγή δηλ. σχέση και κοινωνία με υπερβατική Αρχή και δέσμευση απέναντι Της.

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Μέ «διθυράμβους καί ἔκσταση» ὑποδέχθηκαν τά ΜΜΕ τήν «πολιτική» λεγομένη ὁρκομωσία τῶν ἐκλεγέντων στόν πρῶτο καί δεύτερο βαθμό τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης. Εἶναι ἐνδεικτικός τῆς ἰδεοληψίας ὁ ἐκφωνηθείς «πολιτικός» ὅρκος τῆς κ. Ρένας Δούρου, Περιφερειάρχου Ἀττικῆς πού ἀρχίζει μέ τήν φράση: «Θεωρώντας ὅτι ὁ πολιτικός ὅρκος ἀνταποκρίνεται στήν αὐτοτέλεια τῆς πολιτικῆς καί δημόσιας σφαίρας καί διασφαλίζει τήν αὐτονομία της δηλώνω στήν τιμή καί τήν συνείδησή μου...». Ὁ ὅρκος ὅμως προϋποθέτει τήν ἱερότητα τῆς Ἀρχῆς στήν ὁποία ὁρκίζεσαι, προϋποθέτει μία ὑπερβατική ἔννοια τήν ὁποία ἐπικαλεῖσαι ὡς μάρτυρα τῶν προθέσεων καί τῶν ἐνεργειῶν σου. Ὅλοι ὅσοι ἐκ τῶν ἐκλεγέντων στήν τοπική Αὐτοδιοίκηση προέβησαν σέ ὁρκοδοσία στήν τιμή καί τήν συνείδηση τους δέν πιστεύουν στήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί στήν ὑπερβατικότητα τῆς ὑπάρξεώς τους διότι αὐτό προϋποθέτει πίστη στό Θεῖο, σέ μία ἐξωκόσμια ἄκτιστη Ἀρχή ἀπό τήν ὁποία πηγάζει ἡ κτιστή πραγματικότητα, ἡ συνείδηση τοῦ καλοῦ κἀγαθοῦ καί ἡ ὁποία ὑπέρκειται τῶν ἀντινομιῶν τοῦ κτιστοῦ κόσμου καί ἰδιαίτερα τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου.

Ἑπομένως ἡ ἀποϊεροποίηση τοῦ ὅρκου πού ἐκστασίασε τά ΜΜΕ, εὐτέλισε καί γελοιοποίησε τήν συγκεκριμένη διαδικασία διότι οἱ ὁρκισθέντες δέν πιστεύουν ὅτι εἶναι εἰκόνες τοῦ Δημιουργοῦ Θεοῦ, ὅτι ὑπάρχει Δημιουργός Θεός καί ὅτι ἔχουν ἀθάνατη ψυχή ἀπό τήν ὁποία πηγάζει τό συνειδέναι καί ἡ τιμή. Ὡς ὑλιστές καί ἀθεϊστές ἀποδίδουν τήν ὕπαρξη τοῦ κόσμου καί κατά συνέπεια τήν ὕπαρξή τους στήν τυχαιότητα, τήν ἐξέλιξη καί τήν φυσική ἐπιλογή καί δέχονται ὅτι ἡ ὕπαρξή τους ἀρχίζει ἀπό τό τίποτα, ἀπό τό μηδέν καί καταλήγει στό τίποτα καί τό μηδέν ἀφοῦ μέ τήν παύση τῆς καρδιοαναπνευστικῆς λειτουργίας τους ἐκμηδενίζονται καί ἀφανίζονται. Ἀποτελοῦν κατά τήν ἀντίληψή τους μία τυχαία συνάρμοση κυττάρων καί οἱ ὅλες λειτουργίες τους θεμελιώνονται σέ μία τυχαία μείξη ἐκκρίσεων ἀπό τυχαία σχηματισθέντα ὄργανα πού τυχαία κάποιο ἄλογο καί ἀσυνείδητο κβαντικό πεδίο δημιούργησε ἀπό τό μηδέν, μετά ἀπό κάποια τυχαία μεγάλη ἔκρηξη. Τό ἀδυσώπητο ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι πῶς ἀπό αὐτή τήν τυχαιότητα ἀπό αὐτό τό πρωτόζωο πού ἔγινε ἑρπετό καί μετά ἀνθρωποειδές καί μετά ἄνθρωπος ἐκπορεύεται ἠθική διάσταση καί κρίση, πού ὀνομάζεται τιμή καί συνείδηση καί πῶς ὑφίστανται μέσα στήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη οἱ λεγόμενες πνευματικές ἐκδηλώσεις, τό ἐνσυνείδητο πνεῦμα, τό ἐνσυνείδητο ἐγώ, ἡ συνειδητή ἀντίληψη τοῦ καλοῦ καί ἀγαθοῦ, τοῦ καθήκοντος, τοῦ δικαίου καί τοῦ ἀντιστρόφου τῶν ἐννοιῶν αὐτῶν, ἡ μεταβολή σέ ἰδέες ὅλων, τῶν ὑλικῶν ἐπιδράσεων, ἐντυπώσεων στό σῶμα μας, ἐσωτερικῶν καί ἐξωτερικῶν, ἡ δυνατότητα τῆς μή ἱκανοποιήσεως μέ τήν βούληση καί τή θελησή μας ὅλων τῶν ἐπιδράσεων στό σῶμα μας, ἡ συνειδητή καί δυναμική ἐπίδραση ἐπωφελῶς καί ἐπιβλαβῶς τῆς πνευματοβολίας  μας στό σῶμα μας καί στά ἄλλα ὄντα καί ἀντικείμενα, ἡ εἰδική καί ὁμαδική ὑποβολή, ἡ ἐκούσια καί συνειδητή βασκανία, ἡ τηλεπάθεια, ὁ προφορικός καί ὁ ἐνδιάθετος λόγος, ἡ συνειδητή μνήμη, ἀνάπλαση καί ἀναγνώριση καί ἡ συνειδητή προσοχή, γνώση, ἐπιστήμη καί φαντασία, ἡ πνευματική ἱκανότητα, ἡ ἰδιοφυΐα καί μεγαλοφυΐα, ἀσχέτως τῶν διαστάσεων καί τοῦ βάρους τοῦ σώματος καί τοῦ ἐγκεφάλου, τά ὄνειρα καί ἰδίως τά προγνωστικά καί προφητικά ὁράματα.

Ἐκ τοῦ ἐναντίου (a contrario) φαινόμενα ψυχικά πού εἶναι ἀδύνατον νά ἔχουν ἀρχή τή μείξη ἐκκρίσεων κάποιων κυττάρων, διότι εἶναι ἄλλης ὑφῆς, ἀποδεικνύουν τήν ἀπόλυτη ἀστάθεια τῶν ἀρνουμένων τήν ὑπερβατική τους πνευματική διάσταση ὅπως ἡ μεταβίβαση σκέψεως, ἡ τηλενέργεια, ἡ τηλεκινησία, ὁ ὑπνωτισμός, ἡ νοομαντία, ἡ διαίσθηση, ἡ ἐνδοσκοπία, ἡ ραβδοσκοπία, ἡ αὐτόματος γραφή, ἡ ἐξωπλασία ἤ ἐκτόπλασμα, ἡ καταληψία, ἡ ἀκαΐα, ἡ αἰώρηση, ἡ διπλή ἤ πολλαπλή προσωπικότης, ἡ ἰδεοπληγία, ἡ ψευδαίσθηση, ἡ ἐγγαστριμυθία κ.ἄ. πού καταδεικνύουν τήν ὑποστατική ὀντότητα ἀρνητικοῦ πνευματικοῦ κόσμου.

«Ὁρκίστηκαν» οἱ ἀγαπητοί ἄρχοντες τῆς αὐτοδιοίκησης στόν ἑαυτό τους δηλ. στήν συνάρμοση τῶν κυττάρων τοῦ ὀργανισμοῦ τους πού ὅλως παραδόξως ἀπό αὐτές τίς μονάδες ὕλης ἀναβλύζουν ἡ τιμή καί ἡ συνείδηση δηλ. ἔννοιες πνευματικές πού προϋποθέτουν μεταφυσική ἀναγωγή δηλ. σχέση καί κοινωνία μέ ὑπερβατική Ἀρχή καί δέσμευση ἀπέναντί Της.

Τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου ἀπαρτίζεται ἀπό 62,81% ὀξυγόνο, 19,37% ἄνθρακα, 9,31% ὑδρογόνο, 5,14% ἄζωτο, 1,38% ἀσβέστιο, 0,64% θεῖο, 0,63% φώσφορο, 0,26% νάτριο, 0,22% κάλιο, 0,18% χλώριο, 0,04% μαγνήσιο, 0,005% σίδηρο, καί ἀπό ἄλλα 24 χημικά στοιχεῖα σέ ἐλάχιστες ποσότητες. Τό 60% κατά μέρο ὅρο εἶναι κοινό νερό. Ἑπομένως ἀπό αὐτά πηγάζει κατά τούς ὁρκισθέντες ἡ τιμή καί ἡ συνείδηση (;) καί σέ αὐτά ὁρκίζονται οἱ ἐκλεκτοί μας συμπολίτες ἀφοῦ πανηγυρικά ἀρνοῦνται μέ τήν πράξη τους τήν θεία ἀναγωγή τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί τήν ἱερότητα τοῦ ἀνθρωπίνου βίου στήν σχέση του μέ τόν ὑπερβατικό Δημιουργό τῆς ζωῆς;

Διερωτᾶται κανείς βέβαια πῶς ἐχέφρονες ἄνθρωποι κατατρύχονται ἀπό τέτοιες ἰδεοληψίες ἀφοῦ ἐνώπιον τῆς ἀντιλήψεώς μας: Α. Τά ἀγεφύρωτα ὀργανικά χάσματα μεταξύ ὅλων τῶν ἐνοργάνων ὄντων, Β. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ φυτικοῦ κόσμου καί τῶν ἐμψύχων ὄντων, Γ. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ τοῦ ἀνθρώπου καί ὅλων τῶν ἐνοργάνων καί ἐμψύχων ὄντων, Δ. Ἡ ἀέναος κίνηση τῆς συμπαντικῆς ὕλης-μάζης, Ε. Οἱ φυσικοί νόμοι, ς. Τό ἀγεφύρωτο χάσμα μεταξύ ἀνοργάνου καί ὀργανικῆς ὕλης, Ζ. Ἡ ὀργανική διάπλαση καί ἡ ζωή τῶν ἐνοργάνων ὄντων, Η. Τό πεπερασμένο τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος καί Θ. Ἡ ἁρμονία τοῦ ὑλικοῦ σύμπαντος, ἡ ὑπερμαθηματική ἀκρίβεια καί ἡ τελονομία πού τό διέπουν ἀποδεικνύουν πληρέστατα ὅτι ὁ παρών κόσμος εἶναι ἀδύνατον νά ἔχει δημιουργήσει τόν ἑαυτό του καί τό θεμέλιο τῆς ὕπαρξης του δέν βρίσκεται μέσα του καί κατά συνέπεια ἡ ὑπερβατική αὐτή Ἀρχή πού τόν δημούργησε καί τόν συνέχει εἶναι ὁ Πανάγιος καί Πανυπερτέλειος Θεός, κατ’εἰκόνα τοῦ ὁποίου ἔχει πλασθεῖ ἀπό ἄπειρη ἀγάπη ὁ ἄνθρωπος πού μόνος αὐτός ἀπό ὅλο τό Σύμπαν ἔχει ἐπίγνωση τοῦ ἑαυτοῦ του, μπορεῖ νά ἀπαντήσει στό ἐρώτημα ποιός εἶσαι, ἔχει τό «συνειδέναι» καί τήν αὐτεξούσια ἐλευθερία βουλήσεως.

Εἶναι ἐξόχως τραγικά πρόσωπα οἱ συνάνθρωποί μας πού ἀνέλαβαν τούς οἴακες τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοίκησης μέ τέτοιες ἀσταθεῖς, ἀφελεῖς ἀνερμάτιστες καί χαοτικές ἀπόψεις καί ὅπως ἀποδεικνύεται δέν ἔχουν διδαχθεῖ τίποτα ἀπό τήν ἱστορία πού διέδραμε ἡ ἀνθρωπότης, ἀπό τίς ἐπαναστάσεις πού τούς ἐμπνέουν τήν Γαλλική ἐπανάσταση (1789) καί τήν Ὀκτωβριανή Ἐπανάσταση (1917). Δέν διδάχθηκαν τίποτα ἀπό τά ποτάμια αἵματος καί τούς ὁμαδικούς τάφους τῶν θυμάτων τῆς ἀνείπωτης θηριωδίας τῶν ἐπαναστατῶν πού ἐμφοροῦντο ἀπό τά ἴδια μέ αὐτούς ἰδεολογήματα. Δέν ἐνθυμοῦνται ὅτι καί αὐτός ὁ Ροβεσπίερος κατέληξε στήν γκιλοτίνα καί ὅτι στίς «περιώνυμες» δίκες τῆς Μόσχα ὁ ἕνας «σύντροφος» ἐξόντωνε τόν ἄλλο. Γιατί «χωρίς Θεό ὅλα ἐπιτρέπονται» κατά τήν ρήση τοῦ Ντοστογιέφκυ καί γιατί νά μήν ἐπιτρέπονται;

Οἱ τιμηθέντες μέ τήν ψῆφο τῶν συμπολιτῶν τους πού ὁρκίστηκαν στόν ἑαυτό τους θέλουν νά μᾶς πείσουν ὅτι τό πνεῦμα θυσίας πού ἀπαιτεῖ ἡ δημόσια λειτουργία, ὁ ἀλτρουϊσμός καί ἡ θυσιαστική προσφορά, τό δίκαιο, ἡ ἀλήθεια, ἡ ἀνιδιοτελής ἀγάπη μποροῦν νά πηγάσουν ἀπό τόν πεισιθάνατο ἐγκλεισμό τοῦ ἀνθρώπου στόν χωροχρόνο τῆς καθημερινότητας καί στόν ἀσφυκτικό κλειό τῆς ὕλης. Ἄν αὐτό δέν ἀποτελεῖ μεσαίωνα καί τήν ἐπανάληψη ἀσταθῶν ἀπόψεων τῆς ἀνθρώπινης μεταπτωτικῆς τραγωδίας τί ἄλλο εἶναι;

Νά γιατί ἡ ἀποτυχία τους δυστυχῶς προδιαγράφεται βεβαία!

 

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ψηφίστηκε επί της Αρχής το «αντιρατσιστικό» τερατούργημα…

 

Ψηφίστηκε επί της Αρχής, από το Γ' Θερινό Τμήμα της κατοχικής Βουλής, το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο: Ένα από τα «συμβόλαια θανάτου» της Σκέψης, που διέταξαν και έγραψαν τα όργανα του 4ου Ράιχ…
 
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος …βιαζόταν για την ψήφιση του νομοσχεδίου και κατηγορούσε τον Μπαλτάκο και του παπάδες για την καθυστέρησή του, ψήφισε «παρών»:
Το κοινοβουλευτικό τέχνασμα της νομιμοποίησης του νέου τρόμο-νόμου…

Για την τιμή των όπλων ψέλλισε λίγα λόγια για τις ελλείψει του νομοσχεδίου και τους κινδύνους ποινικοποίησης του λόγου. Άλλο δόλιο τέχνασμα υπεκφυγής και επικάλυψης της ΟΥΣΙΑΣ του νομοσχεδίου: ΦΙΜΩΣΗΣ της Σκέψης και της Αγωνιστικής Βούλησης και νομιμοποίησης ΟΛΩΝ των ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ και ΔΙΑΣΤΡΟΦΩΝ της Παγκοσμιοποίησης και του ΦΑΣΙΣΜΟΥ της πλανητικής «ελεύθερης αγοράς»…

Κινδυνεύουμε, πλέον, να χαρακτηριστούμε και να διωχτούμε ως «ομόφοβοι» και «ρατσιστές» αν υποστηρίξουμε το αυτονόητο φυσικό αξίωμα: «Υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό»

Και μπροστά σ’ αυτήν την τερατώδη …κατάργηση της Ανθρώπινης Φύσης, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο σιωπά, αλλά και επικροτεί και νομιμοποιεί!!!


πηγή 

Η ιστορία της Κυράς της Ρήνειας.: Η γυναίκα που ζούσε μόνη της επί 54 χρόνια σε ακατοίκητο νησί απέναντι απ' τη Μύκονο

Η ιστορία της Κυράς της Ρήνειας. Δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί της, ακόμα και όταν χρειάστηκε να μείνει μόνη.

Η Κατερίνα Σαντοριναίου (1915-1990) είναι γνωστή με το προσωνύμιο «Κυρά της Ρήνειας» ή «Διαφεντού της Μεγάλης Δήλου». Η Ρήνεια είναι ένα μικρό νησί κοντά στη Μύκονο και σχεδόν «κολλημένο» με τη Δήλο. Στο παρελθόν είχε πλούσια ιστορία και συνέδεσε το όνομα της με τη γειτονική Δήλο. Οι παλιοί Μυκονιάτες ακόμα ταυτίζουν τα δύο νησιά και τα αποκαλούν με την ονομασία «Δήλες».

Η γυναίκα που δεν εγκατέλειψε ποτέ το νησί
Η Κατερίνα Σαντοριναίου πέρασε όλη της ζωή στη Ρήνεια. Τα πρώτα χρόνια ζούσε με τον σύζυγό της και μεγάλωσαν εκεί τα εφτά παιδιά τους. Συντροφιά της οικογένειας ήταν οι καλλιεργητές και οι βοσκοί που επισκέπτονταν το νησί αυθημερόν και το βράδυ επέστρεφαν στη Μύκονο. Φυσικά αν τους το επέτρεπε ο καιρός. Τις ημέρες που το καΐκι κατάφερνε να δέσει στη Ρήνεια, η Κατερίνα κατέβαινε στο λιμανάκι να πάρει κάποιες προμήθειες, αλλά και να υποδεχτεί τους λιγοστούς επισκέπτες.
Με χαρά τους ξεναγούσε στο νησί της και δεν ήταν λίγες οι φορές που τους φιλοξενούσε στο σπίτι της. Εκτός από φύλακας και ξεναγός, η γυναίκα φρόντιζε και τις πέντε εκκλησίες του νησιού. Άναβε τα καντήλια, καθάριζε τους χώρους και τις αυλές και περιποιούνταν τους κήπους. Όταν ο σύζυγός της έφυγε από τη ζωή και τα παιδιά της εγκατέλειψαν το νησί, η ίδια δε θέλησε να φύγει. Έμεινε μόνη της στην έρημη Ρήνεια με μόνη συντροφιά τα δύο σκυλιά της. Τον πρώτο καιρό συνέχισε τις παλιές της δραστηριότητες.

Όταν τα κατάφερνε μάλιστα, παρήγαγε και δικό της τυρί. Με το πέρασμα του χρόνου απέκτησε και το μοναδικό τηλέφωνο του νησιού, που ήταν για εκείνη σημαντική συντροφιά, ιδιαίτερα τα χειμωνιάτικα βράδια με κακοκαιρία που κανείς δεν μπορούσε να προσεγγίσει τη Ρήνεια. Όσο κι αν οι βοσκοί και οι καλλιεργητές που επισκέπτονταν το νησί την παρότρυναν να το εγκαταλείψει, εκείνη αρνιόταν πεισματικά.
Η Κατερίνα Σαντοριναίου έμεινε τελικά στην αγαπημένη της Ρήνεια για 54 συνεχή χρόνια, μέχρι που έφυγε από τη ζωή τον Απρίλιο του 1990. Ετάφη στη Μύκονο με την παραδοσιακή της φορεσιά την οποία επίσης αρνούνταν να εγκαταλείψει. Ένας από τους γιους της φροντίζει μέχρι σήμερα την περιουσία της οικογένειας στο νησί, καθώς και το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου.

Η ιστορία της Ρήνειας
Το 530 π.Χ. ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης κατέλαβε τη Ρήνεια και τη «δώρισε» στη Δήλο, που ήταν το ιερό νησί του Απόλλωνα. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μυθολογία ο τύραννος έδεσε τα δύο νησιά μεταξύ τους με μια αλυσίδα γι’ αυτό βρίσκονται τόσο κοντά το ένα με το άλλο. Στις μέρες μας χρησιμοποιείται σαν χώρος βοσκής ζώων από τη Μύκονο. Τα τελευταία χρόνια τα μικρό νησί έχει συζητηθεί πολύ λόγω καταγγελιών για παράνομη ανοικοδόμηση, ωστόσο παραμένει μέχρι σήμερα ακατοίκητο.

Η Ρήνεια είναι σχεδόν κολλημένη με τη Δήλο γι αυτό και τα δύο νησιά ονομάζονταν παλιά Δήλες.


πηγή

"Μετά από αυτό το νομοθετικό κακούργημα η Νέα Δημοκρατία και το Πασόκ που πρωτοστάτησαν στην ψήφιση του αποτελούν για κάθε συνειδητό, φιλόθεο, φιλάνθρωπο και πιστό Ορθόδοξο Χριστιανό δύο «εξαίσια πτώματα»" Πειραιώς Σεραφείμ

 

Ἡ ψήφιση ἐπί τῆς ἀρχῆς καί κατ’ ἄρθρον τοῦ Σχεδίου Νόμου «Τροποποίηση του ν.927/1979 (Α΄139) και προσαρμογή του στην απόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της 28ης Νοεμβρίου 2008, για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου» πού εὐρέως ἀποκαλεῖτο ἀντιρατσιστικό νομοσχέδιο καί πού ἤδη ἀποτελεῖ νόμο τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας μεταβάλλει τόν νομικό μας πολιτισμό καί ἀλλάζει τόν ἠθικό ἀξιακό κώδικα τῆς Πατρίδος μας. Γιά πρώτη φορά στό ἱστορικό γίγνεσθαι τοῦ νεωτέρου Ἑλληνισμοῦ ψηφίστηκε ἡ κατάλυση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως καί ἡ ποινικοποίηση τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου, δομικοῦ στοιχείου τῆς ἐκκλησιαστικῆς ποιμαντικῆς καί παραλλήλως ἀνεκηρύχθη σάν θεσμός τοῦ «θετέου» δικαίου πού δεῖται ἐννόμου δικαστικῆς προστασίας ὁ ἕτερος γενετήσιος σεξουαλικός προσανατολισμός πού ἀποτελεῖ στρέβλωση τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας.

Μέ τόν ψηφισθέντα «νόμο» πού εἶναι εὐθέως ἀντισυνταγματικός καί ποινικοποιεῖ τό συναίσθημα ἀφοῦ συνιστᾶ ἔγκλημα ὑποκίνησης μίσους πού εἶναι ἐντελῶς ποινικῶς ἀπροσδιόριστη ἔννοια, διότι δέν καθορίζεται ἡ ἔννοια τοῦ μίσους πού ἐμπεριέχει τήν ἀπέχθεια, τήν ἀντιπάθεια, τήν ἐμπάθεια καί τόν ἀποτροπιασμό καί κυρίως δέν τιμωρεῖ τήν ἐγκληματική πρᾶξη ἤ ἐνέργεια πού ἀσφαλῶς πρέπει νά κολάζονται στό ποινικό σύστημα τῶν κρατῶν δικαίου, εἰσάγεται γιά πρώτη φορά στήν ἔννομη τάξη καί τό δικαιϊκό σύστημα ἡ ποινική καταδίωξη ἑνός συναισθήματος πού δέν ἔχει λάβει ἀρχή ἐκτελέσεως ἐγκληματικῆς ἐνεργείας, μέ ἄμεσο κίνδυνο τήν καταδίωξη τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως καί τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως πού προβλέπονται καί προστατεύονται ἀπό τά ἄρθρα 14-16 τοῦ Συντάγματος καί τό ἄρθρο 10 τῆς Ε.Σ.Δ.Α. Ἔτσι προσβάλλεται κατάφωρα τό ἀτομικό δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως, γι’ αὐτό καί τό περιεχόμενο τῶν σχετικῶν ποινικῶν τυποποιήσεων τοῦ ψηφισθέντος Νόμου συναντᾶ τά ὅριά του στά ἄρθρα 10 παραγρ. 2, 14 καί 17 τῆς ΕΣΔΑ, στά ἄρθρα 19 παραγρ. 2 καί 3 καί 21 τοῦ Διεθνοῦς Συμφώνου τοῦ ΟΗΕ γιά τά ἀτομικά καί πολιτικά δικαιώματα καί στά ἄρθρα 5 παραγρ. 1 καί 2, 16 παραγρ. 1 ἐδ. 2, καί 25 παραγρ. 3 τοῦ Συντάγματος. Ἑπομένως ἡ ποινική ἐκτίμηση τοῦ συναισθήματος πού δέν ἐνέχει τήν ἀρχή ἐκτελέσεως ἐγκληματικῆς ἐνέργειας ἐπιβάλλει φασιστικῷ τῷ τρόπῳ τήν κατάργηση τῆς ἐλευθερίας τῆς ἐκφράσεως καί ἐπιδιώκει τήν ἀπαγόρευση τῆς σκέψεως, ἐφ’ ὅσον ἡ γνωστοποίησή της θά καθιστᾶ πλέον τόν πολίτη ὑποκείμενο τοῦ ποινικοῦ δικαίου. Ἡ Ἀπόφαση πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ προβλέπει ὅτι προϋπόθεση ποινικῆς καταστολῆς ἐγκληματικῆς ρατσιστικῆς ἐνέργειας εἶναι ἡ προσφορότητα τῆς συγκεκριμένης ἐκδήλωσης νά παράγει ἄμεσο καί ἐπικείμενο κίνδυνο συνολικά γιά τήν εἰρηνική καί ὁμαλή κοινωνική συμβίωση, εἰδικώτερα δέ γιά τά δικαιώματα τῆς ὁμάδας ἤ τοῦ προσώπου κατά τῶν ὁποίων στρέφεται. Οἱ ἀνωτέρω προϋποθέσεις δέν περιλαμβάνονται στό νέο «Νόμο» μέ προφανές ἀποτέλεσμα τήν ποινικοποίηση τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως καί κρίσεως.

Ταυτόχρονα μέ τό νέο «Νόμο» ἡ συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας καί Πασόκ ἐνέπαιξε τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τῆς προλαβούσης Συνοδικῆς περιόδου, ἀποκρύπτουσα τήν προσθήκη στό παλαιότερο σχέδιο Νόμου τοῦ ἑτέρου γενετησίου σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ καί τήν θεσμοθέτησή του πού προσβάλλει τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία καί φυσιολογία ἀλλά καί τόν θεῖο Νόμο καί τό δισχιλιετές Κανονικό Δίκαιο τῆς Ἁγιωτάτης μας Ἐκκλησίας καί μάλιστα ὁ ἐπί τῆς Δικαιοσύνης Ὑπουργός Ἀθανασίου ψευδόμενος ἐνώπιον τοῦ Γ΄ θερινοῦ τμήματος τῆς Βουλῆς ἰσχυρίστηκε ὅτι δῆθεν ἡ Ἐκκλησία συναινεῖ καί στήν θεσμοθέτηση σάν ἐννόμου ἀγαθοῦ προστατευομένου μάλιστα ὑπό τῆς ἐννόμου τάξεως τῆς παρά τήν ἀνθρωπίνη φύση, στρεβλώσεως τῆς ἀνθρώπινης σεξουαλικότητος. Εἰδικώτερα στό συγκεκριμένο ζήτημα πού προβάλλεται ὡς δῆθεν ἀτομικό καί ἀνθρώπινο δικαίωμα διεπράχθη ἀπό τήν συγκυβέρνηση πού ψήφισε αὐτό τό ἄθλιο νομοθέτημα χωρίς καμμία πολιτική νομιμοποίηση -ἄς τό ὑπέβαλαν στήν βάσανο ἑνός δημοψηφίσματος- ἡ καταδολίευση τοῦ δικαιϊκοῦ μας συστήματος διότι ἀνθρώπινο καί ἀτομικό δικαίωμα εἶναι ἡ ἀνθρώπινη σεξουαλικότητα ἀλλά ὄχι οἱ στρεβλώσεις καί οἱ ἐκτροπές της ὅπως ἡ ὁμοφυλοφιλία, ἡ παιδοφιλία, ἡ κτηνοβασία καί ὅλα αὐτά τά φρικώδη καί ἀνόσια, ἀνθρώπινο καί ἀτομικό δικαίωμα εἶναι ἡ ἐλευθερία τοῦ προσώπου, ἀλλά ὄχι ἡ ἀσυδοσία, ἀνθρώπινο καί ἀτομικό δικαίωμα εἶναι ἡ ἐργασία ἀλλά ὄχι ἡ αἰσχροκέρδεια.

Μέ αὐτόν τόν ἀντισυνταγματικό καί ἀντίθεο Νόμο θεμελιώνεται ἡ ἀνατροπή τοῦ ἠθικοῦ ἀξιακοῦ κώδικα τοῦ δικαιϊκοῦ μας συστήματος, ἀσφαλῶς μέ τίς ἐπιταγές τοῦ διεθνιστικοῦ συστήματος καί τῶν ἰνστρουχτόρων τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Ἐπιτυγχάνεται ἑπομένως ἕνας στρατηγικός στόχος τῆς «Νέας Τάξης» διότι ἄνθρωποι χωρίς ἠθική προσωπικότητα καί ἠθικές ἀντιστάσεις ἀπέναντι στό πολύμορφο κακό, στήν διαφθορά καί τήν διαστροφή εἶναι ἕνα ἄμορφο ὑλικό, μιά εὔκολα χειραγωγήσιμη καί διαχειρίσιμη μάζα ἀπό τούς πονηρούς καί δόλιους συνομώτες τῆς παγκόσμιας δικτατορίας τῶν ἀγορῶν. Ἔτσι ἐφαρμόζοντας αὐτό πού στό κλασσικό βιβλίο «1984» ὁ Τζώρτζ Ὄργουελ ἔλεγε «ὅποιος ἐλέγχει τή γλώσσα ἑνός ἀνθρώπου ἐλέγχει καί τίς σκέψεις του» κατασκεύασαν νέες λέξεις ὅπως ἰσλαμοφοβία, ὁμοφοβία κλπ πού ἔχουν στόχο συγκεκριμμένο τύπο ἀνθρώπου, τόν γηγενῆ δυτικό μέσο πολίτη πού ἀγαπᾶ τόν τόπο, τήν ἱστορία, τήν κουλτούρα καί τίς παραδόσεις τοῦ λαοῦ του, μέ λίγα λόγια τόν «ἀνησυχούντα» Χριστιανό Εὐρωπαῖο, τόν δῆθεν συντηρητικό καί δῆθεν μή πολιτικά ὀρθό.

Μέ τό νέο αὐτό τερατούργημα τῆς παγκόσμιας δικτατορίας, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος πού χωρίς σοβαρή μελέτη τοῦ θέματος ὅπως ἀπεδείχθη καί μετά τόν τραγικό ἐμπαιγμό της ἀπό τήν συγκυβέρνηση Σαμαρᾶ-Βενιζέλου ἐξέδωσε τό γνωστό ἀνακοινωθέν Της θά εὑρεθῆ στό τρομακτικό δίλημμα νά καταργήσει τήν Συνοδική Ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων, διότι ἡ τυχόν γνωστοποίηση τῶν κακοδοξιῶν ὁποιασδήποτε σέκτας ἤ παραθρησκείας θά καθιστᾶ τούς φορεῖς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑποκείμενα τοῦ ποινικοῦ Δικαίου, ἐφ’ ὅσον εὐκόλως θά μπορεῖ νά τούς προσαφθεῖ ὅτι ἡ γνωστοποίηση τῶν θέσεων τῆς Ἐκκλησίας προκαλεῖ τό μῖσος, τήν ἀπαξίωση καί τήν ἐμπάθεια κατά τῶν μελῶν τῆς σέκτας ἤ τῆς παραθρησκείας ἤ τῆς αἱρέσεως μέ θρησκευτικό κίνητρο.

Τά ἑπόμενα βήματα γιά τήν ἀλλαγή τοῦ ἠθικοῦ ἀξιακοῦ κώδικα τοῦ νομικοῦ μας πολιτισμοῦ θά εἶναι ἡ ἐπέκταση τοῦ συμφώνου συμβίωσης στά λεγόμενα «ὁμόφυλα» ζεύγη στά ὁποῖα «ἐπιστημονικῶς» κατά πρωτοφανῆ τρόπο στά παγκόσμια χρονικά ὁ γιατρός βουλευτής Πιερίας τῆς Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντόπουλος ἀνεκάλυψε καί ἀπογόνους πού δέν εἶναι φαντάσματα(!!!), τροπολογία πού πονηρά κατατέθηκε ἀπό τό συγκυβερνόν Πασόκ γιά νά θολώσει τό τοπίο καί νά ἐμφανισθεῖ σάν δῆθεν ὑποχώρηση τῆς συγκυβέρνησης καί εἰδικώτερα σάν θετική ἐνέργεια τοῦ κ. Σαμαρᾶ πού τό ἀπέτρεψε, τήν στιγμή κατά τήν ὁποία δέν εἶχε καμμία θέση ρύθμιση ἀστικῆς φύσεως σέ ἕνα ποινικό νομοθέτημα καί ἀσφαλῶς ἡ ἀποποινικοποίηση τῶν συναφῶν πρός τόν ἕτερο γενετήσιο προσανατολισμό πού εἶναι πλέον θεσμός «δικαίου» καί «ἔννομο ἀγαθό» ἐγκλημάτων τοῦ ποινικοῦ Δικαίου, τῆς ἀσέλγειας μέ κατάχρηση ἐξουσίας (343 ΠΚ), τῆς ἀσέλγειας παρά φύσιν (347 ΠΚ) καί τῆς πρόκλησης σκανδάλου μέ ἀκόλαστες πράξεις (353 ΠΚ).

Παρέλκει βέβαια νά τονίσω ὅτι μετά ἀπό αὐτό τό νομοθετικό κακούργημα ἡ Νέα Δημοκρατία καί τό Πασόκ πού πρωτοστάτησαν στήν ψήφισή του ἀποτελοῦν γιά κάθε συνειδητό, φιλόθεο, φιλάνθρωπο καί πιστό Ὀρθόδοξο Χριστιανό δύο «ἐξαίσια πτώματα».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Μαθήματα ζωής

 

 

Ήταν κάποτε μια γιαγιά, που σε όλο της τον βίο, καλλιεργούσε την θετικότητα, παρόλο που η ζωή της είχε φερθεί με περίσσια σκληρότητα. Εκείνη όμως είχε επιλέξει, όσο ζήσει, να σταθεί δοξολογικά σε αυτά τα λίγα που είχε πλέον και όχι στα πολλά που είχε χάσει. 
Τα χρόνια πέρασαν και έφτασε το τέλος.
Η εγγονή της, ή μόνη που είχε μείνει στην ζωή ως δικός της άνθρωπος, μαζί με ελάχιστους φίλους, ήταν πάνω από το κρεβάτι της, δημιουργώντας μια αγαπητική ατμόσφαιρα για τις τελευταίες στιγμές της πονεμένης μα πάντοτε χαμογελαστής γιαγιάς.
Πονούσε, υπέφερε, κάποια στιγμή φάνηκε οτι αγωνίζεται για την τελευταία πνοή.

Η εγγονή πλησίασε. Της έπιασε το χέρι και έσκυψε να την φιλήσει.

Όταν πλησίασε το πρόσωπο της, κοντά στο μάγουλο της γιαγιάς, άκουσε ψιθυριστή την φωνή της.

-Ωραίο το φουλάρι στο λαιμό σου, τώρα το πήρες;;

Η εγγονή, δάκρυσε, την φίλησε με πάθος και ευγνωμοσύνη για τα μαθήματα ζωής που της χάρισε.

Ακόμη και την ώρα του θανάτου της, βρήκε κάτι να χαρεί, κάποιον να επαινέσει, κάτι θετικό να στρέψει το βλέμμα της. Η ψυχή της έφυγε και μια ευωδία ανθισμένου ρόδου ξεχύθηκε σε όλο το δωμάτιο......

 

πηγή 

Όταν ήμουνα μικρός μες τα κύματα δε μ’ ένοιαζε αν ο κόσμος είν’ απλός ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε... Διαμαντένιος ουρανός!...

ΦΡΙΚΗ: «Καλός και θεμιτός» ο βιασμός μικρών αγοριών στο Πακιστάν

 

Ο Ijaz, ένας 20χρονος οδηγός λεωφορείου, περνά τις μέρες του διασχίζοντας τους πολυσύχναστους δρόμους της Πεσαβάρ στο βόρειο Πακιστάν, εργαζόμενος σκληρά για να βγάλει τα προς το ζην. Το σούρουπο, αντί να επιστρέψει σπίτι του, περνά το χρόνο του με παιδιά του δρόμου, όπως άλλωστε κάνουν και πολλοί άλλοι Πακιστανοί. Τα πληρώνουν 75 λεπτά για να κάνουν σεξ μαζί τους, ενώ όταν δεν έχουν χρήματα ή δεν θέλουν να πληρώσουν, πολύ απλά τα βιάζουν!
Τα θύματα αυτών των ανδρών δεν είναι όμως κορίτσια, καθώς αυτά απαγορεύεται να βγαίνουν έξω. Η πλειοψηφία των θυμάτων είναι αγόρια – ορισμένα ηλικίας έξι χρονών!
«Κάποτε, υπήρχε ένα αγόρι στο λεωφορείο και όλοι έκαναν σεξ μαζί του,» ομολογεί ο Ijaz,  ο οποίος παραδέχεται ότι έχει βιάσει 12 παιδιά κατά τη διάρκεια της «καριέρας» του ως οδηγός. «Το έκανα και εγώ, αλλά τι άλλο μπορούσα να κάνω; Με κάλεσαν. Άλλωστε ήταν από τα αγόρια που τα κάνουν αυτά», προσθέτει το ανθρωπόμορφο κτήνος.
Η σεξουαλική κακοποίηση στο Πακιστάν βρίσκεται σε έξαρση. Υπολογίζεται ότι τέσσερα εκατομμύρια παιδιά στη χώρα εξαναγκάζονται να δουλεύουν από μικρή ηλικία εξαιτίας της φτώχειας. Μεταξύ αυτών, περισσότερα από ένα εκατομμύριο ζουν στους δρόμους, όπου αποτελούν εύκολη λεία για τους άνδρες, όπως ο Ijaz.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η οποία διεξήχθη σε δείγμα 1800 ανδρών, το ένα τρίτο δήλωσε ότι ο βιασμός μικρών αγοριών όχι μόνο δεν συνιστά έγκλημα, αλλά ούτε καν κάτι κακό.
Στο κατεξοχήν μουσουλμανικό Πακιστάν εκτιμάται ότι το 90% των παιδιών του δρόμου έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Ένα τέτοιο αγόρι είναι ο 13χρονος Naeem, ο οποίος αναγκάστηκε να βγει στο δρόμο, θέλοντας να γλιτώσει από τον αδελφό του που τον κακοποιούσε επανειλημμένα μετά το θάνατο των γονιών τους. Ήταν μόλις οκτώ χρονών τότε. «Ήμουν ξαπλωμένος και κοιμόμουν, όταν τέσσερα άτομα με άρπαξαν και με έσπρωξαν μέσα σε ένα αυτοκίνητο», λέει ο μικρός ενώ δακρύζει. «Ο ένας ήταν οδηγός του λεωφορείου, ενώ οι υπόλοιποι ήταν ηρωινομανείς. Και οι τέσσερις με βίασαν», προσθέτει.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ο αντίκτυπος αυτής της κακοποίησης στα παιδιά είναι εξαιρετικά σοβαρός. Σύμφωνα με μια έκθεση της οργάνωσης Save the Children, ένα στα δέκα παιδιά δολοφονούνται από τους άνδρες που τα εκμεταλλεύονται.
Άλλα καταλήγουν να γίνουν τα ίδια θύτες, μεταξύ των οποίων και ο 13χρονος Naeem. «Υπήρχε ένα αγόρι, περίπου 10 ή 11 ετών», ομολογεί. «Τον πήγα στο σινεμά και ξόδεψα χρήματα. Αλλά όταν βγήκαμε από το σινεμά, το αγόρι είπε ότι δεν ήθελε να κάνει σεξ μαζί μου. Τότε του άρπαξα το χέρι και τον ανάγκασα».

 πηγή